Ghana
Blijf op de hoogte en volg Esmée
09 Juli 2017 | Ghana, Accra
De reis begon vorige week zondag op Schiphol. Pas op het vliegveld begon het besef te komen dat ik daadwerkelijk 8 weken lang mag gaan rondreizen door Afrika, met drie andere mensen die ik pas net ken. Tot die tijd was ik nog niet nerveus geweest, maar toen kwam de gezonde spanning wel een klein beetje naar boven. De reis verliep vlekkeloos. Het inchecken, wachten en de vlucht van ongeveer 6,5 uur naar de hoofdstad van Ghana gingen allemaal prima. In Ghana werden we opgevangen door Paul, die werkt voor de AH Foundation. Hij bracht ons, samen met Kevin de chauffeur die ons de hele week heeft rondgereden, naar ons guesthouse, 40 minuten van Accra vandaan. Een warm welkom met hele vriendelijke mensen.
Na een korte nacht gaat de wekker de volgende ochtend weer vroeg. Echt uitslapen zit er de komende tijd voorlopig niet in. Na het ontbijt lopen we richting de vers leverancier Blue Skies, een wandeling van ongeveer 30 minuten waarbij je direct wordt geconfronteerd met het contrast tussen arm en rijk. Bij de vers leverancier worden we met open armen ontvangen. Na een korte presentatie over het bedrijf en de AH Foundation, krijgen we een rondleiding over het gehele terrein. We krijgen het gehele proces van fruitverwerking te zien en moeten proberen om dit zo goed mogelijk op onze vlogs vast te leggen. Dat is best even wennen, zo voor het eerst vloggen met al die mensen om je heen. Om te kijken waar het verse fruit, wat uiteindelijk (vaak) de volgende dag al in de Albert Heijn ligt, vandaan komt, stappen we in een pick-up wagen richting een papaja plantage. Onderweg hebben we de grootste lol achterin de bak van de pick-up en dit levert uiteraard ook hilarische vlogs op.. Achterin die laadbak, zonder houvast en met de meest onmogelijke wegen.
De volgende dag is de Challenge dag aangebroken! Een opdracht die de jongens tegen de meisjes, afzonderlijk van elkaar, moeten uitvoeren. Als we ’s ochtends de auto instappen richting een schoolproject van de AH Foundation en Blue Skies hebben we nog steeds geen idee wat ons te wachten staat. Na een onmogelijke rit van 2 uur, over slecht onderhouden wegen of paden die nooit bedoeld waren als weg, komen we aan bij een scholengemeenschap. De eerste challenge hebben we al gelijk zodra we de auto uitstappen.. ‘Is hier ook een wc?’ is de vraag. Gelijk een lastige vraag, zo blijkt! Maar uiteindelijk mogen we bij iemand thuis uit het dorp naar het toilet.. Ik heb nog steeds geen idee hoe de lokale bevolking altijd naar de wc gaat.. Is het dus echt gebruikelijk dat je gewoon altijd in een bosje gaat?? Eenmaal terug werden we door de directrice en een aantal docenten onthaald als ere gasten, omdat wij namens Albert Heijn langskwamen en deze school diverse schoolgebouwen mede te danken heeft aan de AH Foundation. We kregen een rondleiding langs alle klaslokalen en alle kinderen leken even blij om ons te zien. Het is ontroerend om te zien hoe gelukkig deze kinderen zijn met wat ze hebben. Hoe dankbaar en tevreden ze zijn. Tegelijkertijd is het ook soms dubbel omdat wij daar rondlopen als rijke westerlinge waarvoor alles wordt geregeld. En dan besef je opeens hoe onwijs goed je het zelf hebt. Hier is echt niks vanzelfsprekend. Een indrukwekkende ervaring.. Over de challenge kan ik niet al te veel zeggen, aangezien de eerste aflevering nog moet komen en het wel een klein beetje spannend moet blijven (aankomende woensdag op Appietoday!!) Maar voor de challenge moesten we een schoollied, samen met de kinderen van de school, schrijven. En wie zijn daar nou beter in? Wie o wie heeft deze allereerste challenge gewonnen? Kijken, kijken, kijken dus, aankomende woensdag op Appietoday!!!
De dagen erna heeft de vers leverancier nog de nodige excursies met ons gepland staan. We bezoeken een Coconut farm, ergens ver in het binnenland. Met wederom geen normaal toilet. Deze keer bestond het toilet uit een open ruimte, dus zonder dak, met 3 betonnen muren. Die vanwege een soort doolhof constructie ervoor zorgde dat je niet direct iemand kon zien terwijl hij daar stond. En het meest bizarre aan dit verhaal.. De betonnen ruimte was ook nog eens zonder gat!! Vraag me niet hoe.. Het is gebeurd.. Na de Coconut farm mochten we een ananassen en papaja plantage bezoeken. Het regent. Heel hard. Alles zit onder de modder. De wegen zijn soms compleet verdwenen waardoor de bumper van Kevins busje het uiteindelijk aan het einde van de middag begeeft. Maar we blijven positief! We plukken ananassen, filmen ananassen, planten ananassen en ik mag zelfs mijn eigen geplukte ananas schillen en snijden. Het klinkt suf, maar als je na zo’n intensieve dag dan eindelijk je ‘eigen’ ananas mag opeten, dan is dat wel even een heel klein geluksmomentje. Deze dag sluiten we in stijl af met een vol avondprogramma met de directeur van Blue Skies in de hoofdstad Accra. Hij neemt ons mee naar de leukste plekken van de stad waar we tot in de late uurtjes met elkaar gek doen, praten en veel dansen.
De volgende bizarre dag is aangebroken. Ik zal het kort beschrijven. We werden als eregast uitgenodigd bij een ceremonie van een andere scholengemeenschap waar Blue Skies en AH Foundation een project hebben gestart. Maanden zijn ze bezig geweest om deze ceremonie voor te bereiden, dat schetst misschien al een beter beeld van de situatie. We zaten, naast de belangrijkste personen van de gemeenschap, op de eerste rang. Een twee uur durende ceremonie met toneelstukjes, speeches, dansshows en waarbij we zelf de meest hilarische (en totaal onvoorbereide) dansshow hebben gegeven. Een unieke ervaring waar we ons de hele dag nog over hebben verbaasd. ‘Nog even kort naar de markt en dan weer bij tijds terug voor het avondeten’ klinkt als een goed plan. Maar uiteindelijk hebben we 3,5 uur gedaan over een route waar je normaal gesproken 40 minuten over rijdt vanwege de file in de hoofdstad. Wie bedenkt dat? De markt zelf was overweldigend maar heel leuk! Met overal mensen en overal souvenirs, waar ik natuurlijk weer veel te veel van heb gekocht. Deze markt bleek aan de zee te liggen, dus leek het ons een leuk idee om even naar het strand te lopen. Met totaal andere verwachtingen liepen wij naar de zee. We kwamen in de meest vieze wijk terecht, met zwerfhonden, een gigantische vuilnisbelt en over troep. Het erge is dus dat in deze wijk daadwerkelijk mensen wonen en leven.. Ook dat is Ghana..
En nu ik dit schrijf, merk ik pas het grote contrast. Wij stapten namelijk de volgende ochtend vroeg in de auto op weg naar ons resort aan de Cape Coast. Een resort aan de zee, met zwembad en waar je de mogelijkheid hebt om te eten en te drinken wat je wilt. Heel normaal voor ons als Nederlanders, maar dus niet zo normaal voor de lokale bevolking hier. Het is een fijn idee dat wij hier zijn in opdracht van de AH Foundation, die mooie projecten opzetten voor de lokale bevolking. Uiteraard gaan we op deze relax-dag ook iets actiefs ondernemen. Met de Canopy walk, een route over touwbruggen in de toppen van de bomen, krijgen we het meest fantastische uitzicht te zien! Echt heel erg gaaf! In het resort genieten we optimaal van het zwembad, het strand, de palmbomen en de cocktails. Even wat luxe en heel eventjes relaxen zodat we weer op energie kunnen te komen. Ook de volgende dag doen we het rustig aan. We brengen een bezoek aan het indrukwekkende Elmina Castle. Een oud slavenfort wat onder andere bemand is geweest door de Nederlanders. Confronterend om de verhalen te horen terwijl je in de kerker staat en op de plek waar de vreselijkste dingen zijn gebeurd. En ja, ook dat is onderdeel van een bezoek aan Ghana. Na dit indrukwekkende bezoek vertrekken we richting het vliegveld. Diezelfde avond nog vertrekt ons vliegtuig richting Kenia, onze volgende bestemming!
En daar zit ik nu dus.. In de rooftopbar van een chique hotel middenin Nairobi. Met uitzicht over de stad, het zonnetje in mijn rug en jazz muziek op de achtergrond. In de verte zie ik het Riverside park en de bergen. Ik ben benieuwd naar Kenia en ik kijk uit naar aankomende week Als ik terugkijk op deze eerste week lijkt het alsof we al 3 weken onderweg zijn. We hebben al zoveel gedaan, zoveel gezien en zoveel bijzondere mensen ontmoet en mooie verhalen gehoord. Maar aan de andere kant is deze week ook zo snel gegaan. De dagen zijn lang en intensief, we reizen veel, slapen weinig maar we hebben ontzettend veel lol en maken zoveel avonturen mee! Zoals de teaser video al heeft aangekondigd: 4 avonturiers, 5 landen, 8 weken, 1000 avonturen. Nou, aan die 1000 avonturen komen we zeker wel!!
-
09 Juli 2017 - 23:37
Carolien Hurkmans:
Wow Esmée, wat een avontuurlijk leven! Suoertof voor je! Dus, geniet er vooral van en ik blijf je volgen -
09 Juli 2017 - 23:36
Carolien Hurkmans:
Wow Esmée, wat een avontuurlijk leven! Suoertof voor je! Dus, geniet er vooral van en ik blijf je volgen -
10 Juli 2017 - 19:09
Gaby:
Jeetje wat gaaf en leuk om jou/ jullie op deze manier te kunnen volgen . -
10 Juli 2017 - 21:59
Sarah:
Klinkt super gaaf Es! Krijg weer heimwee naar Afrika! Blijf je volgen! Veel liefs xx
-
10 Juli 2017 - 22:04
Janet Vd Laan:
Hoi Esmée...wat leuk om je weer te volgen op deze manier. Maar nu een heel ander soort reis, erg gaaf met de vlogs en al die challengers!
Groetjes Ernst en Janet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley